Μύλος στη δυτική πλαγιά του φαραγγιού. Το ισόγειο του χωρίζεται σε τρεις χώρους και πιθανόν στο δυτικότερο τμήμα του υψωνόταν όροφος. Ο νερόμυλος είναι “μονόφθαλμος” (έχει δηλαδή ένα μηχανισμό άλεσης). Υδρευόταν από πηγή μέσω μυλαύλακα λαξευμένου στον μαλακό βράχο. Από τα νερά αυτού του μύλου (αυτής της πηγής) υδροδοτούνταν άλλοι τέσσερις νερόμυλοι κτισμένοι ο ένας κάτω από τον άλλο [1, 2, 3, 4].

Κώστας Γιαπιτσόγλου, Το Φαράγγι των Μύλων, Ρέθυμνο 2015, σ. 70-71, αρ. 11.

Ευάγγελος Χαριτόπουλος, Η ενδοχώρα νότια του Ρεθύμνου κατά τον Ύστερο Μεσαίωνα : μελέτη και αξιολόγηση των αρχαιολογικών δεδομένων με εφαρμογή γεωγραφικών συστημάτων πληροφοριών (GIS), μεταπτυχιακή εργασία, Πανεπιστήμιο Κρήτης 2009, σ. 128.