Γενικές πληροφορίες για τη λειτουργία νερόμυλων κατά τη βενετοκρατία:
Σε έγγραφα της βενετικής εποχής καταγράφονται αντιπαραθέσεις για τη λειτουργία των μύλων. Πολύ συχνά οι αντιπαραθέσεις αυτές αφορούσαν τα αυλάκια, τους αγωγούς που οδηγούσαν το νερό προς τον νερόμυλο. Όταν ο μύλος δεν ήταν κτισμένος δίπλα ακριβώς σε ποτάμι ή ρυάκι, τότε τα νερά μεταφέρονταν σε αυτόν μέσω αγωγού, ο οποίος πιθανότατα διέσχιξε ξένη ιδιοκτησία. Οι αγωγοί συνήθως ήταν τόσο παλιοί, ώστε η χρήση τους είχε καθιερωθεί ανεξάρτητα από την ιδιοκτησία στην οποία βρίσκονταν, ενώ οι άδειες για νέους αγωγούς παρέχονταν μόνο κατόπιν συμφωνίας των ενδιαφερόμενων ιδιοκτητών.
Τα μυλοτόπια, οι θέσεις δηλαδή των μύλων και των αγωγων καταγράφονταν στα κατάστιχα των φεούδων. Σε αυτά βασίζονταν οι Αρχές για την επίλυση των διαφορών. Σε ορισμένες περιπτώσεις βέβαια ζητούσαν και τη μαρτυρία γειτόνων αγροτών. ( Γάσπαρης, σ. 102-105).
|