| Περιγραφή | Το 1415 οι φεουδάρχες Μάρκος Dandolo και Γεώργιος Quirino διαφώνησαν για τα νερά του ποταμού Χόνδρου. Ο δεύτερος υποστήριζε ότι είχε το δικαίωμα να κατασκευάσει φράγμα (δέμα) στην περιοχή του πρώτου και να στρέψει τα νερά προς την περιοχή του για το πότισμα των αγρών του. Ο Dandolo αρνήθηκε το δικαίωμα αυτό και η υπόθεση έφθασε στο δικαστήριο, το οποίο καθόρισε με ακρίβεια τα σύνορα που χώριζαν τα δύο φέουδα, του Dandolo στο Χόνδρο και του Quirino στην Κάτω Βιάννο. Με το διακανονισμό αυτό των συνόρων καθορίστηκαν αυτόματα και τα μέρη του ποταμού που ανήκαν στο κάθε φέουδο, τα νερά των οποίων μπορούσαν να χρησιμοποιούν οι δύο φεουδάρχες όπως ήθελαν Αξίζει να αναφερθεί ότι στο έγγραφο της δικαστικής απόφασης υπάρχει και απλό τοπογραφικό σχεδιάγραμμα, όπου σημειώνεται η θέση του ποταμού, των παραπόταμων, του οικισμού Χόνδρος, κοντά στις πηγές του ποταμού, και των οικισμών Κάτω Βιάννος και Αλωνάκια, κοντά στις εκβολές του. Σημειώνεται ακόμη και η θέση του μύλου και του αγωγού που οδηγούσε τα νερά σ' αυτόν. (Γάσπαρης, 1997, σελ. 108-109.)
Σύμφωνα με την καταγραφή του χαρτογράφου και στρατιωτικού μηχανικού Φραντσέσκο Μπασιλικάτα, ο ποταμός Χόντρος ξεκινά από τη ρίζα των λασιθιώτικων βουνών. Κινεί μύλους και έχει καλό νερό και συνεχή ροή. (Σπανάκης, 1960,σελ.40).
|
|---|
| Βιβλιογραφία | Στέργιος Σπανάκης, Έκθεση Franzesco Basilicata 1630 Μνημεία Κρητικής Ιστορίας τομ.V, Ηράκλειο 1960.
Χαράλαμπος Γάσπαρης, Η γη και οι αγρότες στη μεσαιωνική Κρήτη, 13ος - 14ος αιώνα, Αθήνα 1997.
|
|---|